Leptine, dopamine, biochemische reacties..
Je lichaam geeft je aan wanneer je honger hebt en hoort je een vol gevoel te geven wanneer je genoeg energie hebt opgedaan uit het voedsel. Dus in een ideale wereld zouden we allemaal slank en goed gevoed zijn. Maar de westerse bevolking is over het algemeen te zwaar en verre van gezond. Ik ben een beetje een nerd als het op amateuristische neurologie aan komt en wil je proberen uitleggen wat er in je hersenen gebeurt als het om eten gaat, en waarom je dus zo makkelijk teveel eet.
Je lichaam geeft je aan wanneer je honger hebt en hoort je een vol gevoel te geven wanneer je genoeg energie hebt opgedaan uit het voedsel. Dus in een ideale wereld zouden we allemaal slank en goed gevoed zijn. Maar de westerse bevolking is over het algemeen te zwaar en verre van gezond. Ik ben een beetje een nerd als het op amateuristische neurologie aan komt en wil je proberen uitleggen wat er in je hersenen gebeurt als het om eten gaat, en waarom je dus zo makkelijk teveel eet.
We zijn er dus eigenlijk op ingesteld dat we niet meer eten dan we nodig hebben. Leptine is een stofje wat ervoor zorgt dat er een signaal naar je hersenen gaat dat je genoeg hebt gehad. Dit heeft zo'n 50.000 jaar goed stand gehouden en toen ging het mis..
Het leptine signaal wordt geblokkeerd waardoor je denkt dat je honger hebt, zelfs als je al hebt gegeten. Vreetbuien anyone? Je lichaam zendt een signaal naar je hersenen dat je bent uitgehongerd.
Het tweede wat mis gaat is het beloningssysteem. In het Nucleus Accumbens of het beloningssysteem in je hersenen draait het om dopamine. Dopamine is een neurotransmitter die ervoor zorgt dat jij je fijn voelt. Eten geeft je een fijn gevoel, want je voedt jezelf. Maar omdat wij voortaan altijd toegang hebben tot al het eten dat je je maar voor kunt stellen is over de jaren heen zoveel dopamine vrij gekomen in je hersenen dat je er afgestompt voor raakt. Dit zorgt ervoor dat wanneer je iets lekkers ziet, of er aan denkt, je er zin in krijgt (door de belofte van de dopamine en dus het fijne gevoel) maar dat je zodra je het opeet niet echt dat fijne gevoel krijgt. Maar dat gevoel was je wel beloofd, dus wil je meer, wil je beter.
Natuurlijk eet je ook meer omdat je lichaam niet genoeg voedingsstoffen kan halen uit bijvoorbeeld die lekkere chipjes, dus geeft het aan dat je nog honger hebt. Maar het gaat nu even over het mentale stukje :)
Als je stopt met 'overeten' of op een dieet gaat krijg je geen dopamine meer binnen. Hierdoor krijg je afkickverschijnselen. Dit is de reden waarom men het vaak heeft over een voedselverslaving. Omdat je hersenen dit op dezelfde manier verwerken als wanneer je van een alcohol- of sigarettenverslaving af probeert te komen. Suiker is hier een grote boosdoener in. Er wordt wel eens gezegd dat je suikerverslaving net zo heftig kan zijn als een cocaïneverslaving.
Zo zie je dat stoppen met teveel eten niet alleen een kwestie is van wilskracht maar dat je vecht tegen een proces wat zich voor een groot deel in je hoofd afspeelt.
Mocht ik iets verkeerds vertellen laat het me dan weten! Ik het hier niet voor gestudeerd dus het kan zijn dat ik dingen verkeerd heb geïnterpreteerd.
Een leuk filmpje hierover vind je hier.
Het leptine signaal wordt geblokkeerd waardoor je denkt dat je honger hebt, zelfs als je al hebt gegeten. Vreetbuien anyone? Je lichaam zendt een signaal naar je hersenen dat je bent uitgehongerd.
Het tweede wat mis gaat is het beloningssysteem. In het Nucleus Accumbens of het beloningssysteem in je hersenen draait het om dopamine. Dopamine is een neurotransmitter die ervoor zorgt dat jij je fijn voelt. Eten geeft je een fijn gevoel, want je voedt jezelf. Maar omdat wij voortaan altijd toegang hebben tot al het eten dat je je maar voor kunt stellen is over de jaren heen zoveel dopamine vrij gekomen in je hersenen dat je er afgestompt voor raakt. Dit zorgt ervoor dat wanneer je iets lekkers ziet, of er aan denkt, je er zin in krijgt (door de belofte van de dopamine en dus het fijne gevoel) maar dat je zodra je het opeet niet echt dat fijne gevoel krijgt. Maar dat gevoel was je wel beloofd, dus wil je meer, wil je beter.
Natuurlijk eet je ook meer omdat je lichaam niet genoeg voedingsstoffen kan halen uit bijvoorbeeld die lekkere chipjes, dus geeft het aan dat je nog honger hebt. Maar het gaat nu even over het mentale stukje :)
Als je stopt met 'overeten' of op een dieet gaat krijg je geen dopamine meer binnen. Hierdoor krijg je afkickverschijnselen. Dit is de reden waarom men het vaak heeft over een voedselverslaving. Omdat je hersenen dit op dezelfde manier verwerken als wanneer je van een alcohol- of sigarettenverslaving af probeert te komen. Suiker is hier een grote boosdoener in. Er wordt wel eens gezegd dat je suikerverslaving net zo heftig kan zijn als een cocaïneverslaving.
Zo zie je dat stoppen met teveel eten niet alleen een kwestie is van wilskracht maar dat je vecht tegen een proces wat zich voor een groot deel in je hoofd afspeelt.
Mocht ik iets verkeerds vertellen laat het me dan weten! Ik het hier niet voor gestudeerd dus het kan zijn dat ik dingen verkeerd heb geïnterpreteerd.
Een leuk filmpje hierover vind je hier.